សេចក្តីផ្តើម៖ សារៈសំខាន់នៃគុណភាពទឹក។
ទឹកគឺជាខ្លឹមសារនៃជីវិត ដែលជាធនធានដ៏មានតម្លៃដែលទ្រទ្រង់ជីវិតទាំងអស់នៅលើផែនដី។ គុណភាពរបស់វាប៉ះពាល់ដោយផ្ទាល់ដល់សុខភាព សុខុមាលភាព និងបរិស្ថានរបស់យើង។ សូចនាករគុណភាពទឹកសំខាន់ៗគឺជាប៉ារ៉ាម៉ែត្រសំខាន់ដែលជួយយើងវាយតម្លៃសុវត្ថិភាព និងភាពសមស្របនៃទឹកសម្រាប់គោលបំណងផ្សេងៗ។ ចាប់ពីទឹកផឹករហូតដល់សកម្មភាពកម្សាន្ត និងការថែរក្សាបរិស្ថាន ការយល់ដឹងអំពីគុណភាពទឹកមានសារៈសំខាន់សម្រាប់អនាគតប្រកបដោយនិរន្តរភាព។
សូចនាករគុណភាពទឹកសំខាន់ៗ៖ ការរុករកស៊ីជម្រៅ
1. កម្រិត pH៖
ស្វែងយល់ពីតុល្យភាពអាស៊ីត និងអាល់កាឡាំងនៅក្នុងទឹក។
កម្រិត pH គឺជាសូចនាករមូលដ្ឋាននៃគុណភាពទឹក។ វាវាស់ជាតិអាស៊ីត ឬអាល់កាឡាំងនៃទឹកនៅលើមាត្រដ្ឋានពី 0 ទៅ 14 ។ pH នៃ 7 គឺអព្យាក្រឹត ខាងក្រោម 7 គឺជាអាស៊ីត ហើយលើសពី 7 គឺអាល់កាឡាំង។ សម្រាប់ជីវិតសត្វក្នុងទឹក តុល្យភាព pH គឺសំខាន់ណាស់ ព្រោះកម្រិតខ្លាំងអាចប៉ះពាល់ដល់ប្រព័ន្ធអេកូឡូស៊ីក្នុងទឹក និងប៉ះពាល់ដល់ប្រភេទសត្វក្នុងទឹក។
2. សារធាតុរំលាយសរុប (TDS)៖
ការវាយតម្លៃវត្តមានរបស់សារធាតុរំលាយ
TDS តំណាងឱ្យកំហាប់សរុបនៃសារធាតុអសរីរាង្គ និងសារធាតុសរីរាង្គដែលរលាយក្នុងទឹក។ ទាំងនេះអាចរួមបញ្ចូលសារធាតុរ៉ែ អំបិល និងធាតុដាន។ កម្រិត TDS ខ្ពស់អាចបណ្តាលមកពីការបំពុល ឬប្រភពធម្មជាតិ ដែលប៉ះពាល់ដល់ទាំងរសជាតិ និងសុវត្ថិភាពទឹក។
3. ភាពច្របូកច្របល់៖
ស្វែងយល់ពីភាពច្បាស់លាស់នៃទឹក។
ភាពច្របូកច្របល់ សំដៅទៅលើភាពពពក ឬភាពអ័ព្ទនៃទឹកដែលបណ្តាលមកពីវត្តមានរបស់ភាគល្អិតដែលផ្អាក។ ភាពច្របូកច្របល់ខ្ពស់អាចបង្ហាញពីការចម្លងរោគ និងរារាំងការជ្រៀតចូលនៃពន្លឺ ដែលប៉ះពាល់ដល់រុក្ខជាតិក្នុងទឹក និងសារពាង្គកាយ។
4. សីតុណ្ហភាព៖
ការវាយតម្លៃសមតុល្យកំដៅនៃទឹក។
សីតុណ្ហភាពទឹកមានឥទ្ធិពលលើមាតិកាអុកស៊ីហ្សែនដែលរលាយ ហើយប៉ះពាល់ដល់ជីវិតក្នុងទឹក ការផ្លាស់ប្តូរសីតុណ្ហភាពយ៉ាងឆាប់រហ័សអាចរំខានដល់ប្រព័ន្ធអេកូឡូស៊ី និងនាំទៅរកការថយចុះនៃប្រភេទសត្វដែលងាយរងគ្រោះ។
5. អុកស៊ីហ្សែនរលាយ (DO)៖
ឧស្ម័នសំខាន់សម្រាប់ជីវិតក្នុងទឹក។
DO គឺចាំបាច់សម្រាប់ការរស់រានមានជីវិតនៃសារពាង្គកាយក្នុងទឹក។ វាបង្ហាញពីកម្រិតអុកស៊ីហ្សែនដែលមានក្នុងទឹក ហើយកម្រិត DO ទាបអាចនាំឱ្យ hypoxia បង្កគ្រោះថ្នាក់ដល់ត្រី និងសត្វក្នុងទឹកដទៃទៀត។
6. តម្រូវការអុកស៊ីសែនជីវគីមី (BOD)៖
ការវាស់ស្ទង់ការបំពុលសរីរាង្គ
BOD វាយតម្លៃបរិមាណអុកស៊ីសែនដែលត្រូវការដោយអតិសុខុមប្រាណដើម្បីបំបែកសារធាតុសរីរាង្គនៅក្នុងទឹក។ កម្រិត BOD ខ្ពស់បង្ហាញពីការបំពុលសរីរាង្គ ដែលអាចបង្កឱ្យមាន eutrophication និងប៉ះពាល់ដល់ប្រព័ន្ធអេកូក្នុងទឹក។
7. តម្រូវការអុកស៊ីសែនគីមី (COD)៖
ការវាយតម្លៃការបំពុលគីមី
COD វាស់បរិមាណអុកស៊ីសែនដែលប្រើប្រាស់ដោយប្រតិកម្មគីមីនៅក្នុងទឹក។ កម្រិត COD កើនឡើងបង្ហាញពីវត្តមានសារធាតុគីមី ឬសារធាតុបំពុល ដែលបង្កហានិភ័យដល់ជីវិតមនុស្ស និងក្នុងទឹក ។
8. កម្រិតនីត្រាត និងផូស្វាត៖
ការវាយតម្លៃការបំពុលសារធាតុចិញ្ចឹម
ជាតិនីត្រាត និងផូស្វ័រច្រើនពេកនៅក្នុងទឹកអាចបណ្តាលឱ្យ eutrophication ដែលនាំឱ្យផ្កាសារាយ និងកាត់បន្ថយកម្រិតអុកស៊ីហ្សែន ដែលជះឥទ្ធិពលអវិជ្ជមានដល់ជម្រកក្នុងទឹក ។
9. Total Coliforms និង E. coli:
ការរកឃើញការចម្លងរោគបាក់តេរី
Coliforms និង E. coli គឺជាសូចនាករនៃការចម្លងរោគនៃលាមកនៅក្នុងទឹក ដែលអាចផ្ទុកមេរោគបង្កគ្រោះថ្នាក់ដែលអាចបង្កជាជំងឺក្នុងទឹក។
10. លោហៈធ្ងន់៖
ការទទួលស្គាល់សារធាតុពុល
លោហធាតុធ្ងន់ដូចជា សំណ បារត និងអាសេនិច អាចបំពុលប្រភពទឹក ដែលបង្កគ្រោះថ្នាក់ដល់សុខភាពធ្ងន់ធ្ងរដល់មនុស្ស និងសត្វព្រៃ។
11. សំណល់ក្លរីន៖
ការវាយតម្លៃការសម្លាប់មេរោគក្នុងទឹក។
សំណល់ក្លរីនធានានូវវត្តមានក្លរីនគ្រប់គ្រាន់ក្នុងទឹកបន្ទាប់ពីការសម្លាប់មេរោគ ការពារប្រឆាំងនឹងការលូតលាស់របស់បាក់តេរីអំឡុងពេលចែកចាយ។
12. Trihalomethanes (THMs)៖
ការត្រួតពិនិត្យអនុផលនៃក្លរីន
THMs បង្កើតនៅពេលដែលក្លរីនមានប្រតិកម្មជាមួយនឹងសារធាតុសរីរាង្គនៅក្នុងទឹក។ កម្រិតខ្ពស់អាចបង្កគ្រោះថ្នាក់ដល់សុខភាព និងជាការព្រួយបារម្ភចំពោះទឹកផឹកដែលមានក្លរីន។
១៣.រ៉ាដុន៖
ការរកឃើញការចម្លងរោគវិទ្យុសកម្ម
រ៉ាដុន គឺជាឧស្ម័នវិទ្យុសកម្មដែលកើតឡើងដោយធម្មជាតិ ដែលអាចរលាយក្នុងទឹកក្រោមដី។ កម្រិតខ្ពស់នៃ radon នៅក្នុងទឹកអាចនាំឱ្យមានគ្រោះថ្នាក់ដល់សុខភាពនៅពេលទទួលទាន។
14. ហ្វ្លុយអូរី:
តុល្យភាពសុខភាពមាត់ធ្មេញ
ហ្វ្លុយអូរីតមានប្រយោជន៍សម្រាប់សុខភាពមាត់ធ្មេញ នៅពេលដែលមានវត្តមានក្នុងកម្រិតល្អបំផុតនៅក្នុងទឹក។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ហ្វ្លុយអូរីច្រើនហួសប្រមាណអាចនាំឱ្យកើតជំងឺអញ្ចាញធ្មេញ និងបញ្ហាសុខភាពផ្សេងៗទៀត។
15. អាសេនិច៖
ស្វែងយល់ពីគ្រោះថ្នាក់នៃការបំពុលអាសេនិច
អាសេនិចគឺជាធាតុពុលដែលអាចកើតឡើងដោយធម្មជាតិ ឬតាមរយៈសកម្មភាពឧស្សាហកម្ម ដែលបង្កហានិភ័យដល់សុខភាពធ្ងន់ធ្ងរក្នុងកំហាប់ខ្ពស់។
16. រឹង៖
ការវាយតម្លៃភាពទន់នៃទឹក។
ភាពរឹងសំដៅទៅលើវត្តមានអ៊ីយ៉ុងកាល់ស្យូម និងម៉ាញ៉េស្យូមនៅក្នុងទឹក ដែលប៉ះពាល់ដល់ភាពសមស្របរបស់វាសម្រាប់គោលបំណងក្នុងស្រុក និងឧស្សាហកម្ម។
17. ស៊ុលហ្វាត៖
ពិនិត្យរសជាតិទឹក និងក្លិន
ស៊ុលហ្វាតអាចធ្វើឱ្យទឹកមានរសជាតិ និងក្លិនមិនល្អ។ ការត្រួតពិនិត្យកម្រិតស៊ុលហ្វាតធានាគុណភាពទឹកសម្រាប់ការប្រើប្រាស់ និងកម្មវិធីផ្សេងៗ។
18. កាបូនសរីរាង្គសរុប (TOC)៖
ការវាស់វែងសមាសធាតុសរីរាង្គ
TOC បង្ហាញពីកម្រិតនៃសារធាតុសរីរាង្គនៅក្នុងទឹក ដែលអាចប្រតិកម្មជាមួយថ្នាំសំលាប់មេរោគដើម្បីបង្កើតជាអនុផលដែលបង្កគ្រោះថ្នាក់។
19. អាស៊ីត Haloacetic (HAAs) និង Trihalomethanes (THMs)៖
តុល្យភាពផលិតផលសម្លាប់មេរោគ
HAAs និង THMs គឺជាអនុផលនៃការសម្លាប់មេរោគដែលបង្កើតឡើងនៅពេលដែលក្លរីនធ្វើអន្តរកម្មជាមួយសារធាតុសរីរាង្គ។ ការត្រួតពិនិត្យសមាសធាតុទាំងនេះធានាបាននូវការសម្លាប់មេរោគក្នុងទឹកប្រកបដោយសុវត្ថិភាព។
20. សំណ និងទង់ដែង៖
ការការពារបំពង់ទឹកកខ្វក់
សំណ និងទង់ដែងអាចជ្រាបចូលទៅក្នុងទឹកពីបំពង់ និងឧបករណ៍ប្រើប្រាស់ ដែលទាមទារឱ្យមានការត្រួតពិនិត្យដើម្បីការពារសុខភាពសាធារណៈ។
21. មីក្រូប្លាស្ទិក៖
ការរកឃើញសារធាតុពុលនៃការព្រួយបារម្ភ
មីក្រូប្លាស្ទីកបានក្លាយជាបញ្ហាសំខាន់ក្នុងការវាយតម្លៃគុណភាពទឹក ដែលបង្កហានិភ័យដល់អាយុជីវិតក្នុងទឹក និងផលប៉ះពាល់ដល់សុខភាពមនុស្ស។
ផ្នែកចុងក្រោយសង្កត់ធ្ងន់លើសារៈសំខាន់នៃទំនួលខុសត្រូវបុគ្គលក្នុងការអភិរក្សធនធានទឹក ការការពារគុណភាពទឹក និងការធានានូវលទ្ធភាពទទួលបានទឹកស្អាត និងសុវត្ថិភាពសម្រាប់មនុស្សជំនាន់ក្រោយ។
សូចនាករគុណភាពទឹកសំខាន់ៗ៖ គន្លឹះទៅកាន់អនាគតដែលមានសុខភាពល្អ
ការយល់ដឹងអំពីសូចនាករគុណភាពទឹកសំខាន់ៗគឺមានសារៈសំខាន់ក្នុងការរក្សាធនធានដ៏មានតម្លៃបំផុតរបស់យើង ពោលគឺទឹក។ ចាប់ពីកម្រិត pH ដល់លោហធាតុធ្ងន់ និងអតិសុខុមប្រាណ សូចនាករនីមួយៗដើរតួយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការវាយតម្លៃគុណភាពទឹក និងកំណត់អត្តសញ្ញាណគ្រោះថ្នាក់ដែលអាចកើតមាន។ តាមរយៈការទទួលស្គាល់សូចនាករទាំងនេះ និងការអនុវត្តវិធានការចាំបាច់ យើងអាចការពារសុខភាពរបស់យើង ការពារបរិស្ថាន និងធានាបាននូវអនាគតប្រកបដោយចីរភាពសម្រាប់ទាំងអស់គ្នា។
សំណួរគេសួរញឹកញាប់៖
សំណួរ៖ តើខ្ញុំគួរធ្វើតេស្តទឹកផឹករបស់ខ្ញុំញឹកញាប់ប៉ុណ្ណាដើម្បីរកសារធាតុកខ្វក់?
ចម្លើយ៖ វាត្រូវបានណែនាំអោយធ្វើតេស្តទឹកផឹករបស់អ្នកជារៀងរាល់ឆ្នាំ ដើម្បីរកសារធាតុកខ្វក់ទូទៅដូចជា បាក់តេរី សំណ និងនីត្រាត។ ប្រសិនបើអ្នកសម្គាល់ឃើញការផ្លាស់ប្តូររសជាតិ ក្លិន ឬពណ៌ សូមពិចារណាធ្វើតេស្តឱ្យបានញឹកញាប់។
សំណួរ៖ តើខ្ញុំអាចពឹងផ្អែកលើរបាយការណ៍ឧបករណ៍ប្រើប្រាស់ទឹកសាធារណៈសម្រាប់ព័ត៌មានគុណភាពទឹកបានទេ?
ចម្លើយ៖ ខណៈពេលដែលឧបករណ៍ប្រើប្រាស់ទឹកសាធារណៈត្រូវតែផ្តល់របាយការណ៍គុណភាពទឹកប្រចាំឆ្នាំ វានៅតែមានប្រយោជន៍ក្នុងការធ្វើតេស្ដឯករាជ្យ ដើម្បីធានាបាននូវភាពត្រឹមត្រូវ និងសុវត្ថិភាពនៃព័ត៌មាន។
សំណួរ៖ តើតម្រងទឹកមានប្រសិទ្ធភាពក្នុងការយកសារធាតុកខ្វក់ចេញពីទឹកដែរឬទេ?
A: តម្រងទឹកមានភាពខុសប្លែកគ្នាក្នុងប្រសិទ្ធភាព។ ខ្លះអាចលុបភាពកខ្វក់ជាក់លាក់ ខណៈពេលដែលអ្នកផ្សេងទៀតផ្តល់នូវការច្រោះដ៏ទូលំទូលាយ។ ជ្រើសរើសតម្រងដែលបញ្ជាក់ដោយស្ថាប័នល្បីឈ្មោះមួយដើម្បីទទួលបានលទ្ធផលល្អបំផុត
សំណួរ៖ តើខ្ញុំអាចកាត់បន្ថយការបំពុលទឹកនៅក្នុងសហគមន៍របស់ខ្ញុំដោយរបៀបណា?
ចម្លើយ៖ អ្នកអាចកាត់បន្ថយការបំពុលទឹកដោយការចោលកាកសំណល់ឱ្យបានត្រឹមត្រូវ ការប្រើប្រាស់ផលិតផលដែលមិនប៉ះពាល់ដល់បរិស្ថាន ការអភិរក្សទឹក និងគាំទ្រគំនិតផ្តួចផ្តើមដែលលើកកម្ពស់ការអនុវត្តទឹកស្អាត។
សំណួរ៖ តើហានិភ័យសុខភាពនៃការទទួលទានទឹកកខ្វក់មានអ្វីខ្លះ?
ចម្លើយ៖ ការទទួលទានទឹកដែលមានមេរោគអាចនាំឱ្យមានបញ្ហាសុខភាពផ្សេងៗ រួមទាំងបញ្ហាក្រពះពោះវៀន ការឆ្លងមេរោគ ការពន្យារការអភិវឌ្ឍន៍ និងជំងឺរ៉ាំរ៉ៃយូរអង្វែង។
សំណួរ៖ តើខ្ញុំអាចរួមចំណែកដល់កិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងអភិរក្សទឹកដោយរបៀបណា?
ចម្លើយ៖ អ្នកអាចអភិរក្សទឹកដោយជួសជុលការលេចធ្លាយ ការប្រើប្រាស់ឧបករណ៍សន្សំសំចៃទឹក អនុវត្តការប្រើប្រាស់ទឹកដោយយកចិត្តទុកដាក់ និងគាំទ្រយុទ្ធនាការអភិរក្សទឹក។
ពេលវេលាប្រកាស៖ ថ្ងៃទី ២៨ ខែកក្កដា ឆ្នាំ ២០២៣